In augustus 2012 hebben wij een ernstig verwaarloosde 11 jaar oude Parson Russell terriër opgenomen. Hij heeft bij ons de naam Tadhg (spreek uit: Taik) gekregen, een oude Keltische naam. Tadhg had toen huidschurft in een vergevorderd stadium, vlooien, enorm lange nagels en heel veel tandsteen. Na hiervoor medisch behandeld te zijn, gingen zijn vacht en algehele gezondheidstoestand duidelijk vooruit. Maar een paar maanden na de behandeling zaten er toch nog kleine kale, rode plekken op zijn huid die maar niet wilden helen.
 |
| Tadhg
in maart 2014 |
Het bleek dat het ventje ook nog een achterliggende voedselallergie heeft, die zich uit in een geïrriteerde huid. Sindsdien krijgt Tadhg speciaal (duur) hypo-allergeen voer, waarop hij goed reageert. Zijn vacht is vrijwel helemaal terug gegroeid, alleen op zijn snuitje blijft hij kaal. Hier zat de ergste schurft en die heeft zijn huid zo beschadigd, dat er geen nieuwe haartjes meer terug kunnen groeien. Maar de jeuk en rode huid is ook daar weg en Tadhg weet zelf toch niet dat hij met zijn kale snuit niet meer de mooiste is. Hij voelt zich beter dan ooit en is met zijn 13 jaar nog super actief.
 |
| Tadhg in augustus 2012 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten