Baby gekko’s

Vorig jaar zijn bij ons in de opvang twee gekko’s geboren. Dit was een ongelukje, want wij fokken absoluut niet met dieren. Al onze mannetjes zijn gecastreerd. Bij gekko’s is een castratie echter niet mogelijk en wij halen eventueel gelegde eitjes meteen weg. In dit geval was mamma-gekko echter heel slim: ze heeft haar eitjes aan de binnenkant van een huisje verstopt. Deze piepkleine eitjes zijn maar 1 centimeter en die hebben we over het hoofd gezien bij het schoonmaken van het terrarium. Na zo’n drie tot vier maanden zijn de eitjes uitgekomen en tot onze verbazing liepen er opeens twee hele kleine baby gekkootjes door het terrarium. De baby’s waren maar vier centimeter lang, maar waren het evenbeeld van hun ouders en al volledig ontwikkeld. Hoe een 4 cm jonkie in een eitje van 1 cm past is overigens een raadsel. We hebben de kleintjes gauw bij hun ouders weggehaald, want die zouden hun kinderen voor een lekker hapje kunnen aanzien. Nu zijn de beide gekkootjes enorm gegroeid en kunnen ze veilig terug in het grote terrarium bij hun ouders.

één van jonge gekko’s: het is een reuzendaggekko uit Madagaskar

Etenstijd

Wij hebben weer een donatie van kattenvoer gehad en daar zijn de poezen natuurlijk heel dankbaar voor!

Hoe gaat het nu met... Tadhg, de verwaarloosde Parson Russell terriër

In augustus 2012 hebben wij een ernstig verwaarloosde  11 jaar oude Parson Russell terriër opgenomen. Hij heeft bij ons de naam Tadhg (spreek uit: Taik) gekregen, een oude Keltische naam. Tadhg had toen huidschurft in een vergevorderd stadium, vlooien, enorm lange nagels en heel veel tandsteen. Na hiervoor medisch behandeld te zijn, gingen  zijn vacht en algehele gezondheidstoestand duidelijk vooruit. Maar  een paar maanden na de behandeling zaten er toch nog kleine kale, rode plekken op zijn huid die maar niet wilden helen.

Tadhg in maart 2014

Het bleek dat het ventje ook nog een achterliggende voedselallergie heeft, die zich uit in een geïrriteerde huid. Sindsdien krijgt Tadhg speciaal (duur) hypo-allergeen voer, waarop hij goed reageert. Zijn vacht is vrijwel helemaal terug gegroeid, alleen op zijn snuitje blijft hij kaal. Hier zat de ergste schurft en die heeft zijn huid zo beschadigd, dat er geen nieuwe haartjes meer terug kunnen groeien. Maar de jeuk en rode huid is ook daar weg en Tadhg weet zelf toch niet dat hij met zijn kale snuit niet meer de mooiste is. Hij voelt zich beter dan ooit en is met zijn 13 jaar nog super actief.

Tadhg in augustus 2012